Rozdział Piąty

by Eliz 13:49 18 komentarze

Suknia leżała na niej tak, jakby to na nią była szyta. Wyglądała wspaniale. Kiedy usiadła przed małą toaletką, Anna od razu zaczęła zaplatać włosy siostrze, blondynka złapała ją szybko za rękę.

-Chce rozpuszczone.- Wyszeptała lekko zarumieniona. Pozostał dwójka zaśmiała się tylko lekko, wszyscy wiedzieli, dla kogo to robi. Elsa nie pozwoliła, jednak, dłużej drążyć tego tematu i gestem dłoni pośpieszyła Annę. Rudowłosa nie wyobrażała sobie siostry w prostych włosach, powinna mieć je lekko pofalowane, efekt był oszałamiający, delikatne fale pięknie kładły się na ramionach wyglądając niezwykle naturalnie. Wpięła w jej włosy delikatne spinki w kształcie śnieżynek a na szyje założyła rozbudowaną, ale delikatną kolię.

-Jeszcze tylko…- Założyła na głowę blondynki, delikatną srebrną tiarę.

-Anno…- Sapnęła Elsa nie była już królową.

-Wiem, wiem, ale nadal pochodzisz z rodziny królewskiej.- Elsa tylko westchnęła i zaczęła czesać siostrę. Anna postanowiła, nie spinać ich tak jak siostra, ona pokręciła je tylko lekko na końcówkach, chcąc nadać im ładny kształt. Ubrała delikatną kremową sukienkę, była niezwykle prosta, do tego zarzuciła na ramiona delikatny płaszcz w kolorze pudrowego różu, zrezygnowała z dodatków. Zębuszka, jak nazywały zębową wróżkę nie miała zbyt dużego wyboru, pozwoliła się jednak pomalować dziewczynom.

   Tuż przed wyjściem siostry i nowej znajomej denerwowała się jeszcze, ale kiedy tylko zniknęły za drzwiami opanowała ją niezwykła ulga, aż sama się zdziwiła. Zaraz jednak przypomniała sobie, że to nawet dobrze, nikt nie wie jakby zareagowała gdyby opanowały ją zbyt sprzeczne emocje. Czekała jednak, jeszcze na jedną bardzo ważną rzecz, nie wyobrażała sobie nawet, że mogłaby pójść gdziekolwiek bez rękawiczek, te stare jednak, ni jak nie pasowały do jej kreacji, zamówiła, więc kolejne u znajomego rodziny. Była czarodziejem i jak nikt umiał robić artefakty, zatrzymujące magie. Paczka miała przyjść dzisiaj o osiemnastej, nie było jeszcze tej godziny, ale Elsa i tak czekała.

   Równo z wybiciem szóstej do okna jej sypialni podleciała, biała sowa śnieżna i zostawiła na parapecie lekką paczkę, Elsa, czym prędzej wyjęła z niej białe krótkie rękawiczki i założyła na dłonie, chwilę potem usłyszała pukanie do drzwi, jej serce zatrzepotało.

   Jack bardzo się denerwował, co prawda znał wszystkie tańce, nie urodził się przecież wczoraj, ale nie był pewny, co do tego jak ma się zachować. Chciał wyglądać formalnie, ale jednak nie zatracić swojej naturalności, dlatego ubrał, granatowe, wygodne spodnie i koszule pod kolor sukienki Elsy, wyglądał jak nie on, miał nadzieję, jednak, że spodoba się dziewczynie z bijącym sercem zapukał do drzwi jej pokoju i zaniemówił. Była taka piękna, na jej policzkach, wykwitł lekki rumieniec zawstydzenie i wtedy spojrzał na jej dłonie.

-To nie będzie konieczne. – Złapał za jej dłonie i zaczął powoli ściągać rękawiczki.

-Są do ozdoby.- Chciała się jakoś wywinąć nie taki był plan.

-Spokojnie, cały czas będę przy tobie.- Wyszeptał, miał nadzieję, że dziewczyna mu ufa. Elsa przez moment patrzyła mu prosto w oczy, chcąc wygrać bitwę na spojrzenia, ale im bardziej się starała wyglądać stanowczo tym bardziej czuła, że rozpływa się w jego spojrzeniu. Kiwnęła, więc tylko głową i pozwoliła zdjąć z siebie to zabezpieczenie. Jack pod wpływem chwili pocałował jedną jej dłoń i uśmiechnął się do niej zawadiacko.- Idziemy zawojować świat!- Krzyknął, na co dziewczyna zaśmiała się lekko, jego głos ją odprężał. 

   Weszli chyba, jako ostatni, z przyjemnością powitała kilka swoich kuzynek i kuzynów, najbardziej jednak cieszyła się z krótkiej fryzury jej ulubionej kuzynki.

-Roszpunka!- Rzuciła się na nią i przytuliła do swojej piersi, nie zawracając sobie głowy tym, że dziewczyna stała w grupce osób.

-Elsa!- Odwróciła się i przytuliła kuzynkę. Roszpunka była zaskoczona zachowaniem Elsy, podczas ostatniego balu nie była taka otwarta.

-Zostaw moją, żonę, bo zacznę być zazdrosny.- Powiedział udawanym poważnym głosem Julian. Elsa dopiero teraz zauważyła lekko zaokrąglony brzuch swojej kuzynki.

-Mały król?- Spytała, Roszpunka powiedziała „Tak” a Julek „Królowa”

-Nie będziemy się o to teraz spierać.- Zaśmiała się brązowowłosa.

- Wybaczcie, to Jack. Jack to Roszpunka, moja kuzynka i jej mąż Julian, reszty niestety nie znam.- Zaśmiała się zakłopotana.

-To Merida, Czkawka i Astrid.- Trójka nowo-poznanych uśmiechnęła się szeroko. Pierwsza miała nieokrzesane rude włosy i najbardziej niebieskie oczy, jakie widziała. Czkawka, był raczej, wątły i nie w jej typie, ale nie mogła oprzeć się wrażeniu, że blond-włosa Astrid ciągle na niego zerka.

- Wiesz, kto tu jeszcze jest?- Spytała z ciekawością blondynka i ścisnęła rękę Jack’a.

-O Tiana i Naveen, są świetną parą a ich córeczka jest po prostu urocza. Śnieżka też się tu gdzieś kręci. Widziałam też kilku czarodziei, Eragona, a propos Eragona on i Czkawka naprawdę powinni się poznać oboje jeżdżą na smokach. Mignęła mi tu też ta blond-włosa, wiesz, tak, która była tak wykorzystywana przez e dwie przyrodnie siostry, ale ich na szczęście nie ma. Mavis i Jonathan też się gdzieś tu kręcą, ale wiesz jest jeszcze słońce, więc pewnie wyjdą po zmroku. Ta to chyba wszyscy, są też zwykli ludzie a i nawet podobna pół boogie...- Mąż Roszpunki zatkał jej usta.

-Zrobiła się strasznie rozmowna, od kiedy jest w ciąży.- Uśmiechnął się przepraszająco, jego żona naprawdę ubiła podziwiać świat.

   Porozmawiali jeszcze chwilę, muzyka zrobiła się idealna do tańca Jack, postanowił, więc zaprosić Else. Tańczyli wspaniale, nawet ślepiec widział jak między nimi iskrzy. Dla nich jednak nie istniała cała reszta, liczył się tylko partner w tańcu. Elsa zapomniała o swoich problemach i dała się ponieść, chwilę później zobaczyła jak ręka białowłosego pokrywa się lekkim szronem, on chyba nic nie zauważył, nie chciała go martwić, utwór właśnie się kończył, więc przeprosiła go na chwilę i udała się na balkon.

-Dlaczego ja muszę taka byś?- Spytała gwiazdy. Słone łzy spłynęły po jej policzku, już prawie zapomniała, jakim jest potworem. Zamknęła oczy, tak bardzo się bała.

-Nie bój się.- Usłyszała słowa za sobą, odwróciła się szybko za nią stał wysoki, szczupły mężczyzna w czarnej szacie.- Jeśli zechcesz nie będziesz się musiała już nigdy bać. –Jego złote oczy patrzyły na nią z ekscytacją i pewnym wyczekiwaniem.- Wystarczy, że zechcesz. – Wyciągnął do niej dłoń.

-Nie rozumiem, kim pan jest?- Spytała z lękiem, mężczyzna ją przerażał.

-To teraz nie ważne, powinno Cię interesować to, że mogę Ci pomóc pogodzić się ze swoją mocą, nie będziesz się przez nią, źle czuła.- Mówił spokojnie i powoli zaczęła mu ufać, był przekonujący.

-Co mam zrobić.- Szepnęła zrozpaczona, Jack’a nie może skrzywdzić a co jeśli skrzywdzi kogoś innego, zamknęła powoli oczy. Ostatnie, co zapamiętała to ostry ból w głowie i ciemność.

   Elsa zniknęła z zamku Jack był zrozpaczony, bla został przerwany i wszyscy zaczęli szukać białowłosej, bez skutku. Czarodzieje wyczuli jednak duże ilości czarnej magii w powietrzu. Biało włosy znalazł koło swojej laski, liścik „Zabrałem obie rzeczy, które najbardziej kochasz”

-Obie? Gdzie ona może być?- Spytał Jack, nic innego nie przychodziło mu do głowy. Odleciał na indywidualne poszukiwania, powiadomił jednak najpierw resztę o wiadomości.

   Elsa powoli otwarła swoje oczy, czuła się niezwykle wypoczęta. Nagle ktoś na nią wskoczył śmiejąc się z radością.

-Wstawaj siostrzyczko!- Krzyknął ów ktoś i próbował zerwać z Elsy przykrycie.

-Laura! Przestań- Krzyknęła i rzuciła poduszką w młodszą o parę lat od niej brązowowłosą dziewczynę.

-Tata powiedział, że mamy wstać i zjeść śniadanie, bo później mamy spotkanie.-Elsa westchnęła i niechętnie wstała. Laura, miała ciepłe brązowe oczy i brązowe włosy, miała na sobie ciemną, bluzę i spudniczkę, we włosy wpiętą miała czerwoną kokardkę, a na ramiona zarzucony czerwony szal i czerwone podkolanówki, koło jej nóg plątał się czarny kociak.

. Zaspana Elsa podeszła do lustra i zaczesała czarne włosy w warkocz. Ubrała obcisłą czarną, błyszczącą sukienkę i spojrzała w swoje czerwone oczy, wypełnione mocą, po czym ześlizgnęła się po lodowej zjeżdżalni, którą stworzyła, na dół za nią Laura roztopiła ją i odparowała wodę.

-Cześ tato!- Krzyknęły jednocześnie do wysokiego, szczupłego mężczyzny ubranego w czarną szatę, jego złote oczy świeciły radością na ich widok.

-Co chcecie na śniadanie.- Zapytał z niezwykłą radoscią.

-Jajecznicę.-Odparły jednogłośnie.- A gdzie mama?

-Tu jestem, do pomieszczenia weszła czerwonooka, czarnowłosa kobieta, niezwykłej urody, miała bladą skórę a jej  włosy były kręcone i kręcone. Czerwona suknia ładnie na niej wyglądała, mimo wszystko Elsa zawsze czuła respekt do rodziców- Pójdziemy później na spacer?

Mam nadzieję, że nie zaszalałam za bardzo:p

ANNA

ELSA I JACK

"nowa"ELSA i LAURA

Rodzice